บัวหลวงชมพู

ชื่อไทย : บัวหลวงชมพู

ชื่อสามัญ : sacred lotus

ชื่อวิทยาศาสตร์ : nelumbo nuuifera gaertn.

ชื่ออื่นๆ : บัวหลวงปทุม , east indian lotus

วงศ์ : nelumbonaceae

สกุล : lotus

ผู้ค้นพบ : เป็นบัวพื้นเมืองของทวีปเอเชีย

ประวัติ : เป็นบัวที่มีอยู่แล้วดังเดิมในทวีปเอเชีย

ถิ่นกำเนิด : ทวีปเอเชีย

ช่วงเวลาบาน : บานกลางวัน (04.00 น. – 14.00 น.)

สี : สีชมพู

กลิ่น : หอมอ่อนๆ

ลักษณะดอก :
ดอกตูม : โคนดอกกว้างปลายเรียว เส้นผ่านศูนย์กลาง 3 – 5 เซนติเมตร ยาว 7 – 9 เซนติเมตร สีเขียวอ่อน

ดอกบาน
– สีกลีบดอก : สีชมพู
– เกสร : อับเรณูสีขาว ก้านอับเรณูสีเหลือง เกสรเพศเมียสีเหลือง
– ทรงกลีบดอก : โคนและปลายเรียว ตรงกลางกว้าง
– ทรงดอกบาน : แผ่ครึ่งวงกลม, แผ่ค่อนวงกลม
– กลีบดอก : ซ้อน
– ขนาดเส้นผ่าศูนย์กลาง : 20 – 25 เซนติเมตร

ลักษณะก้านใบและก้านดอก : แข็ง เส้นผ่านศูนย์กลาง 1 เซนติเมตร มีหนามสั้นกระจายทั่วทั้งก้านใบและก้านดอก สูงประมาณ 130 – 150 เซนติเมตร

ลักษณะใบ :
– ใบอ่อน : ใบอ่อนที่แผ่ราบบนผิวน้ำ มีลักษณะกลม ปลายและโคนใบเว้าเล็กน้อย หน้าใบสีเขียว หลังใบสีเทาอมชมพู ลักษณะใบไม่จับน้ำ
– ใบแก่ : หน้าใบสีเขียว หลังใบสีเทา
– ขนาดใบ : 30 – 40 เซนติเมตร

วิธีปลูก :
1. การปลูกในสระหรือบ่อ
2. การปลูกในกระถาง
การพักตัวของบัว : ไม่พักตัว
ความกว้างของผิวน้ำ : แคบ, ปานกลาง, กว้าง
ความลึกของน้ำ : ตื้น, ลึกปานกลาง , ลึก
แสง : รับแดด
การขยายพันธุ์ : เมล็ด, เหง้า, ไหล

วิธีดูแลรักษา :

โรคและแมลงศัตรู –
– แมลง : ไรแดง, เพลี้ย และหนอนชอนใบ
– อาการ : ใบเหี่ยวแห้ง เป็นใบกระโถน ใบโปรงฟ้า
การป้องกัน กำจัด : ใช้สารเคมีกลุ่มคาบาริล คาร์โบซัลเฟน เมทโธมิล ผสมน้ำ และสารจับใบฉีดพ่นทุก 2 – 3 สัปดาห์

ประโยชน ์: บัวหลวงชมพู ใช้เป็นไม้ดอก ไม้ประดับ บูชาพระ อาหาร โอสถสาร สมุนไพร และเป็นของประดับตกแต่ง

กลับสู่ด้านบน