บัวหลวงสัตตบงกช
ชื่อสามัญ : roseum plenum, double red lotus
ชื่อวิทยาศาสตร์ : nelumbo nueifera gaertn
ชื่ออื่นๆ : บัวหลวงฉัตรแดง, บัวหลวงป้อม
วงศ์ : nelumbonaceae
สกุล : lotus
ผู้ค้นพบ : เป็นบัวพื้นเมืองของทวีปเอเชีย
ประวัติ: เป็นบัวที่มีอยู่แล้วดั่งเดิมในทวีปเอเชีย
ถิ่นกำเนิด : ทวีปเอเชีย
ช่วงเวลาบาน : บานตอนกลางวัน (04.00 น. – 14.00 น.)
สี : สีชมพูแก่
กลิ่น : หอมอ่อนๆ
ลักษณะดอก :
ดอก ตูม : ทรงดอกโคนกว้างปลายเรียว อ้วนป้อม ความอ้วนกับความสูงเกือบจะเท่ากัน คือเส้นผ่าศูนย์กลางของดอกสั้นกว่าความยาวของดอกเพียงเล็กน้อย โคนสีเขียวอ่อน ปลายสีเหลือบชมพู
ดอกบาน :
– สีกลีบดอก : สีชมพูแก่
– เกสร : อับเรณูสีขาว ก้านอับเรณูสีเหลืองชมพูอ่อน ๆ เกสรเพศเมียสีเหลือบชมพูอ่อน
– ทรงกลีบดอก : โคนกว้างปลายเรียว
– ทรงดอกบาน : แผ่ครึ่งวงกลม , ทรงป้อมรูปถ้วย – กลีบดอก : ซ้อนมาก และกลีบเกสรซ้อนมาก
– ขนาดเส้นผ่าศูนย์กลาง : 12 – 15 เซนติเมตร
ลักษณะก้านใบและก้านดอก : ก้านแข็ง เส้นผ่านศูนย์กลาง 1 – 1.5 เซนติเมตร เมื่อแก่จะเปลี่ยนเป็นสีน้ำตาลอ่อนเหลือบเขียว
สูงประมาณ 130 – 150 เซนติเมตร
ลักษณะใบ :
– ใบอ่อน : ใบอ่อนที่แผ่ราบบนผิวน้ำ มีลักษณะกลม หัว – ท้ายคอด หน้าใบสีเขียวอ่อน หลังใบสีเทาอมชมพู
– ใบแก่ : ใบที่ชูพ้นน้ำแล้ว หน้าใบสีเขียว หลังใบสีเขียวอ่อน หรือเทานวล
– ขนาดใบ : 30 – 45 เซนติเมตร
วิธีปลูก :
1. การปลูกในสระหรือบ่อ
2. การปลูกในกระถาง
การพักตัวของบัว : ไม่พักตัว
ความกว้างของผิวน้ำ : แคบ, ปานกลาง, กว้าง
ความลึกของน้ำ : ตื้น, ลึกปานกลาง , ลึก
แสง : รับแดด
การขยายพันธุ์ : เหง้า, ไหล
วิธีดูแลรักษา :
โรคและแมลงศัตรู
– แมลง : ไรแดง เพลี้ย และหนอนชอนใบ
– อาการ : ใบเหี่ยวแห้ง เป็นใบกระโถน ใบโปร่งฟ้า
การป้องกัน กำจัด : ใช้สารเคมีกลุ่มคาบาริล คาร์โบซัลเฟน เมทโธมิล ผสมน้ำ และสารจับใบฉีดพ่นทุก 2 – 3 สัปดาห์
ประโยชน ์: บัวหลวงมีประโยชน์ทุกส่วนของบัว เป็นไม้ดอกไม้ประดับ บูชาพระ อาหาร โอสถสาร สมุนไพร และเป็นของประดับตกแต่ง