บัวหลวงขาว

ชื่อไทย : บัวหลวงขาว

ชื่อสามัญ : hindu lotus

ชื่อวิทยาศาสตร์ : nelembo nueifera gaerth

ชื่ออื่นๆ : บุณฑริก, ปุณฑริก, แหลมขาว

วงศ์ : nelumbonaceae

สกุล : lotus

ผู้ค้นพบ : เป็นบัวพื้นเมืองของทวีปเอเชีย

ประวัติ : เป็นบัวที่มีอยู่แล้วดังเดิมในทวีปเอเชีย

ถิ่นกำเนิด : ทวีปเอเชีย

ช่วงเวลาบาน : บานกลางวัน (04.00 – 14.00 น.)

สี : สีขาว

กลิ่น : มีกลิ่นหอมอ่อนๆ

ลักษณะดอก :
ดอกตูม : ทรงดอกโคนกว้างปลายเรียว เส้นผ่านศูนย์กลาง 4 – 6 เซนติเมตร ยาว 8 – 10 เซนติเมตร สีเขียวอ่อน

ดอกบาน
– สีกลีบดอก : สีขาว
– เกสร : อับเรณูสีขาว ก้านอับเรณูสีเหลือง เกสรเพศเมียสีเหลือง
– ทรงกลีบดอก : โคนและปลายเรียวตรงกลางกว้าง
– ทรงดอกบาน: แผ่ครึ่งวงกลม, แผ่นค่อนวงกลม
– กลีบดอก : ซ้อน
– ขนาดเส้นผ่าศูนย์กลาง : 25 – 30 เซนติเมตร

ลักษณะก้านใบและก้านดอก : แข็ง เส้นผ่านศูนย์กลาง 1 เซนติเมตร สีเทาอมเขียวอ่อน มีหนามสั้นแข็งกระจายทั่วทั้งก้านใบ และก้านดอก สูงประมาณ 130 – 150 เซนติเมตร

ลักษณะใบ :
– ใบอ่อน : ใบอ่อนที่แผ่ราบบนผิวน้ำ มีลักษณะกลม ปลายและโคนใบคอดเว้าเล็กน้อย หน้าใบสีเขียวอ่อน หลังใบสีนวลเทา
– ใบแก่ : ใบที่ชูพ้นน้ำแล้ว หน้าใบสีเขียว หลังใบสีนวลอมเทา
– ขนาดใบ : 35 – 45 เซนติเมตร

วิธีปลูก :
1. การปลูกในสระหรือบ่อ
2. การปลูกในกระถาง
การพักตัวของบัว : ไม่พักตัว
ความกว้างของผิวน้ำ : แคบ, ปานกลาง, กว้าง
ความลึกของน้ำ : ตื้น, ลึกปานกลาง , ลึก
แสง : รับแดด
การขยายพันธุ์ : เมล็ด, เหง้า, ไหล

การป้องกันโรค
– แมลง : ไรแดง, เพลี้ย และหนอนชอนใบ
– อาการ : ใบเหี่ยวแห้ง เป็นใบกระโถน ใบโปรงฟ้า
– การป้องกัน กำจัด : ใช้สารเคมีกลุ่มคาบาริล คาร์โบซัลเฟน เมทโธมิล ผสมน้ำ และสารจับใบฉีดพ่นทุก 2 – 3 สัปดาห์

ประโยชน ์: บัวหลวงขาว ใช้เป็นไม้ดอก ไม้ประดับ บูชาพระ อาหาร โอสถสาร สมุนไพร และเป็นของประดับตกแต่ง

กลับสู่ด้านบน